Data premiery: 4 grudnia 2020 r.

Wydawnictwo: Marginesy

Bolesław Książek był jednym z najwybitniejszych polskich ceramików. Był autorem projektów i wykonawcą naczyń dekoracyjnych i użytkowych, ceramiki unikatowej, rzeźb, płyt okładzinowych, ceramicznych dekoracji architektonicznych. Jego prace znajdują się w Muzeach Narodowych w Krakowie, Gdańsku, Wrocławiu i Warszawie oraz w wielu galeriach i zbiorach prywatnych na całym świecie. Jego prace były prezentowane na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych. 

Życie jest piękne bo można robić ceramikę.

Artysta urodził się 17 listopada 1911 roku w Romanowie niedaleko Żytomierza w hutniczej rodzinie. W roku 1930 wraz z rodziną przeniósł się do Krakowa, gdzie początkowo pracował razem z ojcem w hucie szkła. Przed wojną dorabiał malując obrazy, skrzynie i zdobiąc drobne przedmioty, które potem sprzedawał na targu. W 1941 roku rozpoczął naukę na Wydziale Ceramiki krakowskiej Kunstgewerbeschule (przed wojną ASP) u profesora Tadeusza Szafrana - jednego z najwybitniejszych przedwojennych specjalistów w tej dziedzinie. Po zamknięciu szkoły pracował między innymi w fabryce i jako motorniczy tramwaju. Dopiero w latach 1945 - 1951 zaczął zajmować się ceramiką, gdy kierował pracownią ceramiczną Spółdzielni Artystów Plastyków w Krakowie. 

W 1951 z inicjatywy Franciszka Mleczki - działacza społecznego, Książek zaczął współpracę ze Spółdzielnią Pracy Rękodzieła Ludowego i Artystycznego „Kamionka” w Łysej Górze, niewielkiej miejscowości w okolicach Tarnowa, w której pracował do 1971 roku, gdy na skutek konfliktu z kierownictwem „Kamionki” roku odszedł i założył własną pracownię. Tworzył obrazy i kompozycje ceramiczne zdobione szkliwami oraz szkłem. Początkowo były to głównie wzory abstrakcyjne, a w późniejszych latach organiczne. 

Szkoda nam każdej chwili, toteż chodzimy i oglądamy, chłoniemy w siebie wszystko co się da oglądać.

Tyle o samym Bolesławie Książku. Co do samej książki, uważam ją za bardzo dobrze i zachęcająco napisaną. Choć jest to tylko dawka wiedzy, a nie "zwyczajne" czytadło fabularne jakie zwykłam czytać, to nie odniosłam wrażenia, że czytam podręcznik czy encyklopedię. Momentami, muszę przyznać, że faktycznie gubiłam się w historii, a to za sprawą tego, że poza tytułowym czarodziejem, autorka wspomina wybitne postacie jak Julia Kotarbińska, Antonina Wilczek, Antoni Kamiński, Arkady Fiedler, Zofia Szydłowska, Eugeniusz Szyr, Andrzej Batko, Jerzy Sacha i wiele innych. Każda z wymienionych osób pojawiła się w tej historii nie bez powodu, bowiem w mniejszy lub większy sposób odegrała w życiu Książka jakąś rolę. Niemniej sprawiło to, że można było się pogubić podczas czytania, a ceramika schodziła na dalszy plan. 

Autorka podzieliła książkę na kilka swego rodzaju epok w życiu Bolesława Książka, począwszy na Pierwszych Powojennych Latach, gdy nieśmiało zaczął stawiać pierwsze kroki w ceramice, przez jeden z ważniejszych epizodów, gdy na 7 tygodni wyjechał do Chin,  wieloletnią pracę w Kamionce i skończywszy na Kryzysie, który go dopadł w 1967 lub 1968 roku. Co istotne i godne uwagi - Czarodziej z Łysek Góry powstał na podstawie zapisków samego autora!

Dziękuję za egzemplarz wydawnictwu Marginesy.